Op de valreep

Kerst is alweer voorbij en het duurt niet lang meer voordat het ook met de laatste dag van het jaar gebeurd is. Ik heb nog net even tijd om wat impressies van onze woonkamer op mijn blog te zetten. Zo erg als ik ervan heb genoten!

 Hieronder zie je een aantal van de foto's die ik in de collage heb gebruikt. Zoals deze van een groepje wat ik op de computerkast heb staan. Het prachtige tasje wat daar staat, heb ik cadeau gekregen op kerstavond...

Mooi zicht op de vensterbank. Op de twee harten heb ik "FIJNE KERST" geschreven, zodat alle voorbijgangers dit kunnen lezen! Ik vond ze een fijne vondst, gewoon bij de Action! Ik ben echter nog blijer met de kerststal: dat was jaren geleden een cadeau van mijn schoonmoeder. Ieder jaar krijgt dit tafereeltje weer een mooie plek en ik raak altijd ontroerd als ik ernaar kijk. 's Avonds wanneer de waxinelichtjes branden is het helemaal een mooi gezicht...

Ik ben dol op koopjes! Zo kwam ik bijvoorbeeld ook aan dit fantastische windlicht, voor weinig op de rommelmarkt. Speciaal voor de kerstdagen heb ik er allemaal hartjes en balletjes aan gehangen. Mooi, hè?

Soms weet mijn moeder mij te verrassen met een prachtig cadeau! Zo kreeg ik van mijn ouders deze twee flesjes op eerste Kerstdag. Nu moet je wel weten dat mijn moeder degene is die voor iedereen gaat "shoppen" voor verjaardagen en dergelijke, mijn vader geeft zijn morele en financiële steun vanuit de luie stoel. Dus pap en mam: bedankt! Ik ben er erg blij mee.

Voor onderstaande foto zijn niet veel woorden nodig. Fraai plaatje, niet? Staat op de eettafel...

"Lest best" met dit prachtige glazen setje van Maria, Jozef, kindje Jezus en de Drie Wijzen. Ik had ze gevonden op een rommelmarkt een paar weken geleden voor maar 1,50 euro. Kijk, daar word ìk nou blij van! Ik had ze in de sneeuwpoeder gestald op een dienblad samen met de schaal kerstballen, mooie armeluis zilveren kandelaars, waxinelichtjes en een knutselwerkje van de peuterspeelzaal van mijn kleine mannetje. Dienblad vol geluk, mag ik wel zeggen!

Wij hebben fijne kerstdagen gehad en ik hoop op een fantastisch uiteinde vanavond. We gaan er lekker van genieten bij mijn schoonzus, haar man en kinderen! Het wordt vast gezellig!

xxx Wanda xxx

Dromen van een witte kerst!

Ik begin al een beetje te dromen van een:

White Christmas

I'm dreaming of a white Christmas
Just like the ones I used to know
Where the treetops glisten and children listen
To hear sleighbells in the snow

I'm dreaming of a white Christmas
With every Christmas card I write
May your days be merry and bright
And may all your Christmases be white

I'm dreaming of a white Christmas
With every Christmas card I write
May your days be merry and bright
And may all your Christmases be white

Blijft een fantastisch mooi nummer van Bing Crosby, ik kom al helemaal in de kerstsferen!

xxx Wanda xxx

Sneeuw, slee en pepernoten!

 Het is alweer een tijdje geleden dat ik wat heb geschreven op mijn blog, ik moet wat beter mijn best doen om vaker er iets op te zetten. Ha! Dat wordt alvast mijn goede voornemen voor het nieuw jaar!

Er is alweer sneeuw gevallen, hoewel niet zoveel als in de rest van het land, als ik Piet Paulusma moet geloven, maar genoeg. Genoeg om er nu (lekker binnen met een hete kop thee) ècht van te genieten, want de kinderen hebben kerstvakantie: we MOETEN NIKS! Heerlijk gewoon... Ik heb gelijk weer een paar mooie plaatjes geschoten met mijn fototoestel:

Zoals ik mijn dochter had beloofd, hebben we gisteravond een sleetochtje gemaakt. Manlief was niet thuis vanwege de kerstborrel van zijn werk, dus wij zouden "lekker" gaan eten in de snackbar. Normaal doe ik zoiets niet, maar mijn dochter wilde dit zo graag... Dus op weg dan maar. Het was, zoals je begrijpt, vooral de weg ernaar toe die zorgde voor de dolle pret! Tja, het welbekende spreekwoord was hier zeker van toepassing: het gaat niet om het doel (de snackbar, of all things!) maar om de reis er naar toe! Onbetaalbaar.

Een paar dagen geleden vond ik nog een verloren zakje pepernoten in de kast. Joepie, dus ik deed er een paar in mijn mond en liep al kauwend naar mijn zoontje die in de gang met zijn sneeuwlaarsjes in de hand op me stond te wachten. Hij keek me indringend aan met geknepen oogjes.

"Mama, wat heb jij in je mond", vroeg hij.

"Ehm, pepernootjes", was mijn antwoord.

Zijn oogjes keken me zo mogelijk nog indringender aan.

"Dat dacht ik al, mama, jij KLEINE BOEF!!! Ik wil ook pepernoten whoor!"

Ik begon te lachen.

"Ze liggen al voor je klaar op het aanrecht, lieverd."

En weg was 'ie! Om even later druk kauwend achter op de fiets te zitten om mijn dochter van school te halen. Heerlijk rustig zo'n mannetje met pepernootjes...

xxx Wanda xxx

Vind de Sint ons huisje wel?

Buiten ligt een dik pak sneeuw. Vandaag is manlief met onze dochter een tochtje wezen maken met de slee. Dapper gingen ze op weg. Ons zoontje echter zag dit niet zo zitten. Het was hem te koud! Zeker toen hij hoorde dat zijn mama van plan was gevulde speculaasbavarois te gaan maken. Zeg maar gewoon "taart", voor morgen wanneer we Sinterklaas willen gaan vieren. "Ik wil bij mama blijven!". Ach lieverd toch, blijf maar lekker bij mij, lekker warm binnen.

Nu gaan we lekker een Sinterklaasfilm kijken op tv. Thee, limonade en perpernoten erbij en genieten maar! Ik heb zin in morgen... Zal de Sint ons huis wel vinden, met al die sneeuw? En wat zullen de cadeautjes zijn?

Nog even een paar foto's van wat mooie hoekjes die ik in huis heb gecreëerd....

xxx Wanda xxx

Winterse plaatjes

Winterse plaatjes, gefotografeerd binnen een straal van 10 meter van ons huis... Als je je ogen maar open houdt, zie je zoveel moois!

xxx Wanda xxx

Sneeuw!!!

Ik heb besloten om zo af en toe mijn gedachten toe te vertrouwen aan deze blog. Ik lees regelmatig de schrijfsels en hersenspinsels, maar bekijk vooral de meest prachtige foto's, van andere bloggers. Daarmee aangestoken, bekijk ik de meest gewone dingen door een "andere bril". Ik wil dit graag met iedereen delen!

Buiten ligt er sneeuw en binnen brandt de kachel. Bij het openen van de gordijnen vanmorgen kon ik het toch niet helpen: een gemengd gevoel bij dit prachtige witte poeder. Als kind werd je erdoor bevangen en meegesleept in een wonderschone wereld van sneeuwpoppen maken, lekker schaatsen en vooral: sneeuwbalgevechten... Als moeder denk ik vooral: koude handen/voeten/billen tot in de eeuwigheid, gladde wegen, "help hoe krijg ik mijn kind op school???", autoruit krabben, "start de motor wel???", fietsen is geen optie... Wat jammer toch dat je veel van die onschuldige gedachten, zoals ik die bij mijn kinderen zie, weer kwijt raakt bij het volwassen worden. Tot ik de laarsjes van mijn zoontje uit trok: ze stonden daar zo mooi in de gang, met besneeuwde neusjes. Ik werd er helemaal blij van. Snel een foto om dit beeld te vereeuwigen...

xxx Wanda xxx